.png)
ŞENER ÖZMEN: LI SER GORA MIN BINIVÎSIN, "ŞENER ÖZMEN HAT, ŞENER ÖZMEN ÇÛ."
 |
| Şener Özmen. |
1. Kêliyeke te ya bextewar heye ku ji me re behs bikî?
Bextewartirîn kêlî di jîyana min de, hatina Robînî ye.
2. Tehemula te ji çi re tune ye?
Ji Yekê Jorîn re.
3. Te li vê dinyayê herî pir dixwest kê nas bikî?
Fêrîkê Ûsiv û Qasimlo.
4. Beriya mirina xwe herî pir dixwazî çi pêk bînî?
Çend romanên din jî binivîsînim.
5. Derî karê xwe, ji çi karî hez dikî?
Ji karê xwe hez dikim, ku mebest ji pirsa te mamostetîya şêwekarîyê be,
ez karê xwe dikim, ango min dikir. Lêbelê ev giştik xewn û xeyalên mirovên ji çîna
navîn in.
6. Tu dinyayeke çawa texeyul dikî?
Nakim, jixwe ez di dinyayeke texeyulkirî de dijîm.
7. Heke ciwantir bûyayî, te hez dikir çi bikî?
Tê difikirim, wekî ez hê ciwan bûm, min dixwest ez çi û çi bikim û min ew
nekirin? Belam, çendî hewl didim jî, tiştek nayê bîra min.
8. Çi kenê te tîne?
Çîrok û metelokên gencîneger û tevirkolên wan.
9. Heyfa te li çi tê?
Li hemû zarokên Kurdan.
10. Heke cardî bihatayî dinyayê, te yê çi tiştî cardî bikira?
Nivîskarî... û bi Kurdî.
11. Tiştên ji te re bûne xûy çi ne?
Vexwarina qehweya bifîltre –rojê bi kêmanî 20 fincan–, jehrtêketîya çixareyê, taswasa arkaîk a ji aferîdeyên der-cîhanî (wekî
di henga rûbirûbûnê de ez ê der heqa gelê xwe de çi ji wan re bibêjim), tengijîna
bêwext û pozpênekirina hin nivîskaran.
12. Tişta ku hêzê dide heyata te çi ye?
Şêwejîyan û şêwefikirîna min e.
13. Dîmeneke çawa te dilteng dike?
Şer û pevçûna pêxwas û şilatîyên vî bajarî.
14. Te mekanek bi çi awayî û li kû divê ku heta mirina xwe tê de
bijîyî?
Xanîyek ku li kevîya deryaçeyeke Kurdistanê be.
15. Dixwazî çi li ser kêla gora te bê nivîsandin?
“Şener Ozmen hat, Şener Ozmen çû.”
16. Tu dikarî resimekî derbarê xwe de çê bikî?
Çima na! Di sala 1988’an de min bi hibrên têkelreng portreyeke xwe
çêkiribû, piştî bi salan hevalekî min î hêja ew bi tevî gelek pêşnûmayên min
yên wan çaxan, ji min re şandin.
***
ŞENER ÖZMEN:
Nivîskar, wergêr, hunermendê hunera hevçax û
rexnegirê hunerê. Di sala 1971’ê de li Hezexê ji dayîk bûye. Di sala 1998’an de
Beşa Perwerdehîya Nîgarkêşîyê ya Fakûlteya Perwerdehîyê ya Zankoya Çukurovayê
kuta kir. Digel ku di temenekî gelekî berwext de nasîya wî li gel karîkatur û
helbestê çêbû, bere bere dest ji van her du waran jî kişand da ku bi hunera
hevçax û wêjeya Kurdî rabe. Hindek helbestên wî yên ku di kovarên huner û
wêjeyê yên wê heyamê (Antolojîya
Helbestkarên Xort ên Milliyet Sanatê, Mavi
Çizgi, Söylem, Şiir Oku, Düşün, E, Islık û ê.d.) de hatibûne weşandin, di Salnameya Helbestan a Adam Sanatê
(1998-2001) de bi amadekarîya Mehmet H. Doğan hatin weşandin. Mirin û Dîyalektîk, kurteçîroka wî ya
ezmûngerayî ya pêşîn a ku wî bi Kurdî nivîsîye, bi nasnavê “Sîyabend Z.” di
kovara Warê (1999) de hat weşandin.
Di heman hejmara kovara navhatî de wergerên wî yên ji Jean Paul Sartre jî belav
bûne, ku wî li gel Azad Lîz kirine. Wergerên wî yên ku wî ji berhemên
helbestkarên gewrê yên nifşê Tîrêjê,
ji yên Arjen Arî (Destana Kawa û Azhî
Dehaq-Kawa Destanı ve Azhî Dehaq, 2011) û ji yên Berken Bereh (Dilê Min Palgeh e Ji Işqê Re-Kalbim Bir
Yastıktır Aşka, 2012) kirin, ji alîyê Evrensel Basım-Yayınê ve hatin
çapkirin. Xwendin û wergerên wî yên li ser wêjeya Kurdî ya nûjen ên ku di
kovara Sıcak Nalê (2010-2012) ya bi
edîtorîya Süreyyya Evren derketî de li jêr sernavê Uykusu Bölünenler (Yên Xew Li Wan Herimî) hatin weşandin, di sala
2013’an de di nava weşanên Weşanxaneya Lîsê de wek pirtûk derçûn.
Di sala 2005’an de Kunstmuseum Thunê (Swîsre)
hunermend Özmen hêjayî xelata “Prix Meuly”yê dît. Özmen di navbera salên
2005-2007’an de beşdarî bernameya pevguherîna hunermendan a TRANSFER 07’ê
(Munster-Alemanya) bû, ya ku bi destê Sekreterîya Rewşenbîrîyê ya Ren
Vestfalyaya Bakur (NRW) hat birêvebirin; di sala 2008’an de jî beşdarî Projeya
Nivîskarên Bajaran a Tirkîye-Alemanyayê (Munîh) bû, ya ku ji alîyê Enstîtuya
Goethe (Stembol) ve hat birêvebirin.
Berhemên wî
Eskiden Ne Güzeldi (Xwezî Bi Heyna Berê), helbest, Liman, Stembol, 1999
Şaşıracaksın (Tu yê Matmayî Bimînî), helbest, Liman, Stembol, 1999
Ağıt mı bu yaktığın? (Ma Qey Tu Dilûbînî?), helbest, Liman, Stembol, 1999
Sözüm Haritadan Dışarı (Haşa Ji Nexşeyê), helbest, Lîs, Amed, 2004
Travma ve Islahat (Trawma û Çakkirin), xwendinên li ser hunera hevçax, Lîs, Amed,
2007
Rojnivîska Spinoza, roman, Lîs, Amed, 2008
Pêşbaziya Çîrokên Neqediyayî, roman, Lîs, Amed, 2010
Keleh, kurteçîrok, Lîs, Amed, 2012
Uykusu Bölünenler (Yên Xew Li Wan
Herimî), xwendinên li ser wêjeya
Kurdî ya nûjen, Lîs, Amed, 2013
Spinoza’nın Günlüğü (Rojnivîska Spinoza), roman, yê ji Kurdî wergerandî Tirkî: Abdullah
Koçal, Everest Yayınları, 2014
Gramera Bêhizûr, roman, Lîs, Amed, 2014
Kifayetsiz Hikâyeler Müsabakası, roman, yê ji Kurdî wergerandî Tirkî: Abdullah Koçal,
Everest Yayınları, 2015
Wergerên wî
Kawa Destanı ve Azhî Dehaq (Destana Kawa û Azhî
Dehaq), Arjen Arî, Evrensel,
Stembol, 2011
Kalbim Bir Yastıktır Aşka (Dilê Min Palgeh e Ji Işqê
Re), Berken Bereh, Evrensel,
Stembol, 2012
0 yorum: